adsuetus

adsuetus
as-sŭesco ( ads-, B. and K., Rib., Halm, Weissenb.; ads- and ass-, Merk.), ēvi, ētum, 3 (adsuëtus, four syll., Phaedr. 3, prol. 14), v. a., to use or accustom one to something, to habituate; or, more freq., v. n., to accustom one's self to, to be wont, to be accustomed to.
I.
In gen.; constr. usu. with abl. or inf.; after the Aug. per. also with ad, in with acc., or dat.
(α).
With abl. (a constr. unjustly censured by Wunder, Rhein. Mus. 1829, II. p. 288 sq. The idea of the ad, which would require the acc. or dat. case, is not, as at a later period, prominent in the word, but that of suesco; accordingly, pr., to adopt some custom, to addict or apply one's self to a custom or habit, to become accustomed to something; so that the abl. of specification, as in amore affici, pedibus laborare, etc., only designates more specifically the object which is the subject of that custom; cf. Gron. and Drak. ad Liv. 31, 35, 3; Kritz. ad Sall. C. 2, 9; Rudd. II. p. 137 sq.; Ramsh. p. 427;

v. also assuefacio): homines labore adsiduo et cotidiano adsueti,

Cic. de Or. 3, 15, 58; so,

vicinitas non infuscata malevolentiā, non adsueta mendaciis,

id. Planc. 9, 22:

gens adsueta multo Venatu nemorum,

Verg. A. 7, 746:

Odrysius praedae assuetus amore,

Ov. M. 13, 554:

genus pugnae, quo adsuērant,

Liv. 31, 35 Gron.:

adsuetae sanguine et praedā aves,

Flor. 1, 1, 7; 4, 12, 17:

adsuetus imperio et inmoderatā licentiā militari,

Just. 31, 1, 8:

gentes alterius imperio ac nomine adsuetas,

Curt. 6, 3, 8; Front. Princ. Hist. Fragm. 2, p. 341.—
(β).
With inf.:

fremitum voce vincere,

Cic. Fin. 5, 2, 5:

votis jam nunc adsuesce vocari,

Verg. G. 1, 42:

adsueti muros defendere,

id. A. 9, 511:

Candida de nigris et de candentibus atra Qui facere adsuērat,

Ov. M. 11, 315; 10, 533; id. Tr. 2, 504; id. M. 8, 335:

adsuetus graecari,

Hor. S. 2, 2, 11:

auditor adsuevit jam exigere laetitiam,

Tac. Or. 20; 34; id. H. 4, 34; Vell. 2, 33:

(polypus) adsuetus exire e mari in lacus,

Plin. 9, 30, 48, § 92:

reliquas (legiones) in hiberna dimittere assuerat,

Suet. Aug. 49.—
(γ).
With ad or in with acc.:

uri adsuescere ad homines ne parvuli quidem possunt,

Caes. B. G. 6, 28; Sall. H. Fragm. ap. Prisc. p. 707 P.:

manus adsuetae ad sceptra,

Sen. Troad. 152:

jam inde a puero in omnia familiaria jura adsuetus,

Liv. 24, 5; Flor. 4, 12, 43.—
(δ).
With dat.:

mensae adsuetus erili,

Verg. A. 7, 490:

Adsuescent Latio Partha tropaea Jovi,

Prop. 4, 3, 6:

caritas ipsius soli, cui longo tempore adsuescitur,

to which one is accustomed, Liv. 2, 1:

ex more, cui adsuerunt,

Quint. 4, 2, 29:

ut quieti et otio per voluptates adsuescerent,

Tac. Agr. 21:

adsuetus expeditionibus miles,

id. ib. 16:

adsueti juventae Neronis,

id. H. 1, 7:

quo celerius (libri senatorum) rei publicae assuescerent,

Suet. Aug. 38:

Jurationi non adsuescat os tuum,

Vulg. Eccli. 23, 9.—Acc. to a rare constr.,
(ε).
With acc. rei in the Gr. manner, eithismai ti:

ne pueri, ne tanta animis adsuescite bella (for bellis),

accustom not your minds to such great wars, Verg. A. 6, 833:

Galli juxta invia ac devia adsueti,

Liv. 21, 33:

frigora atque inediam caelo solove adsuerunt,

Tac. G. 4 Baumst.—
(ζ).
With gen.:

Romanis Gallici tumultūs adsuetis,

Liv. 38, 17.—
II.
Esp.:

alicui, in mal. part.,

Curt. 6, 5.— Hence, assŭētus ( ads- ), a, um, P. a., accustomed, customary, usual:

Tempus et adsuetā ponere in arte juvat,

Ov. P. 1, 5, 36:

otium des corpori, adsueta vicis,

Phaedr. 3, prol. 14:

adsuetos potare fontes,

Plin. 8, 43, 68, § 169:

adsuetam sibi causam suscipit,

Vell. 2, 120.—Hence with a comp. and abl.:

longius adsueto lumina nostra vident,

Ov. H. 6, 72:

adsueto propior,

Stat. Th. 12, 306.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • adsuetus — index accustomed (customary) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Nisus and Euryalus — (1827) by Jean Baptiste Roman (Louvre Museum) Nisus and Euryalus are a pair of friends serving under Aeneas in the Aeneid, the Augustan epic by Vergil. Their foray among the enemy, narrated in Book 9, demonstrates their stealth and prowess as… …   Wikipedia

  • Batalla del bosque de Teutoburgo — Saltar a navegación, búsqueda Batalla del bosque de Teutoburgo …   Wikipedia Español

  • accustomed — I (customary) adjective adsuetus, common, commonplace, confirmed, consuetudinal, consuetudinary, conventional, established, fixed, habitual, normal, ordinary, prevailing, regular, routine, solitus, traditional, usual associated concepts:… …   Law dictionary

  • ARMES — apud Val. Flaccum l. 6. v. 530. pariterque inglorius Armes Fraude nova stabula et furtis adsuetus inultis, Depopulare greges, frontem cum cornibus auxit Hispidus inque Dei latuit terrore Lycei. Nomen proprium viri est: quare male alii legunt,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ECHENEIS — Gr. Ε᾿χηνηὶς, Plin. l. 9. c. 25. parvus admodum piscis est, petris adsuetus, hoc carinis adharente naves tardius ire creduntur, inde nomine imposito, quam ob causam amatoriis quoque veneficiis infamis est, et iudiciorum ac litium mora. quae… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PAN — quem pastorum, venatorumque Deum, et universae vitae rusticanae praesidem crediderung antiqui, cuius fil. fuerit, non satis constat. Homer. in Hymnis, Mercurii filium facit: Ε῾ρμείαο φίλον γόνον ἔννεπε Μοῦσα, Αἰτοπόδην, δικέρωτα, φιλόκροτον.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PEGASUS — I. PEGASUS Iurisconsultus, qui sub Verspasiano Urbi praefectus fuit. Pomp. l. 2. Sect. ult. D. de Orginine Iuris: Cassio Caelius Sabinus successit, Proculo Pegasus, qui temporibus Vespasinani Praefectus Urbis fuit. Iuvenal. Sat. 4. v. 77. Raptâ… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • RACEBURGUM — urbs Saxoniae inferioris, alias sub proprio Episcopo inter Ducatus Megalopolitanum et Lavemburgicum iuxta lacum. Nunc sub Duce Megalopolitano pace monasterlensi, sed eius castrum est Ducis Lavemburgici, ubi saepe moratur, 6. milliar. German. a… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • REMORA — Graecis ἐχενηῒς, a navibus sistendis, seu retinendis; item Ναυκράτης, ab eadem causa: Latinis aliter Remeligo: Plautus, Casinâ, Actu 4. sc. 3. v. 7. secundum quosdam. Nam quid illae tam diu intus remorantur remeliigines. Pisciculus dicitur, cui… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ՍՈՎՈՐ — (ից.) NBH 2 0729 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c, 12c, 13c ա. εἱωθώς, ἑθάς, συνήθης suetus, adsuetus, consuetus, familiaris եւ solitus. Ընդելեալ ոք իմիք ստէպ յաճախութեամբ. սովորած. ծանօթ. սովրած, սորված. ...… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”